Biz insanlar sevdiğimiz tüm insanlara değer veriyoruz. Onları önemsiyor; onlar için bir çok şeye katlanıyoruz…
Ama bir gerçek var ki ihtiyaç anında aranıyoruz.
Kimse sana sen olduğun için değer vermiyor…
Aşık olduğun insan bile!
Ya çok zengin olmanı umuyor, ya da p*ç olmanı bekliyor ki onun için önemli olasın…
İyi olmak yetmiyor umurunda olmuyor.
Ne ona verdiğin değer ne onun için göze aldığın şeyler!
Ne kadar değerliyiz? Kendimize olan saygımız kadar! Kimsenin sana verdiği bir değer yok.
Matematik probleminde X’ e verilen gereksiz bir değer gibi yaşıyor, ama karşımızdakine X in binlerce katı değer veriyoruz. Peki sonunda ne oluyor?
Üzülen, değer veren oluyor! SEN, BEN ve O!