Yeşil gözlerine bakmaya doyamadım, saçlarını okşamaya doyamadım, tenine dokunmaya doyamadığım bir güzelliksin sen.
Sene 2023 aylardan Kasım… Sonbahara girmişiz buruk bir hüzün var içimde her sene kış mevsimine yaklaştığımızda yaşadığım gibi.
Ama bu kasım farklıydı. Hem de çok farklı.
Hayat bizi nerden nereye sürüklüyor bilmiyoruz. Kader diyoruz geçiyoruz, razı oluyoruz. Ama bilmediğimiz bir şey var o da kaderimizi yaşadıktan sonraki kısmı.
Oranın yönetimi bizde. Biz istersek ondan sonrası oluyor istemezsek olmuyor.
Benim kaderim onla tanışmakmış, benim kaderim ona razı olmakmış… Peki ya o? O kaderine benimle devam ederek yön verecek miydi?
İşte bu kasım bu yüzden farklıydı. O kaderine yön verdi ve bana bir şans tanıdı. Aynı zamanda o şansı kendisine de tanıdı ve sönmeye yüz tutmuş, kor olmuş aşk yeniden ateşlendi.
Karşımda bir ben vardım sanki, huyu suyu tıpkı bendi. Ben onda kendimi bulduğum için sanki yıllardır benimleydi. Sanki yıllardır eksik parçamdı.
Bu kasım başkaydı. Hüzün sarmadı etrafımızı.
Bu kasım başkaydı. Kara kışa hazırlamadı bizi.
Bu kasım başkaydı arkadaşlar çünkü kışım kış değil yazdı. Sıcacık aşktı. Bu kasım bambaşkaydı.
11.11.2023 koyduk aşkın adını. Onsuz yaşayamayacağımı anladığım; kaderim olan insanı tanıdığım bir kasım ayıydı. Allahım ne büyüksün ki umudumu yitirdiğim anda, her şeyden vazgeçtiğim anda çıkardın karşıma onu.
Saçları pamuk gibi, gözleri yem yeşil çimen gibiydi, utangaçlığı bir bebek gibiydi sanki. Ona baktıkça geleceği gördüm.
Ona baktıkça aşkı gördüm.
Ona baktıkça yaşamı gördüm.
Ona baktıkça hayatı gördüm.
Ona baktıkça cenneti gördüm.
Varlığına şükrettiğim kadını gördüm.
Yaradanın bana kutsal emanetini gördüm.
Aşkın vücut bulmuş halini gördüm.
Ona baktıkça unuttuğum, bıraktığım, vazgeçtiğim dünyayı gördüm.
Varlığına binlerce kez şükürler olsun. Seni çok seviyorum.